Ένας παίκτης που έβαλε τη δική του σφραγίδα στα πέτρινα χρόνια του Απόλλωνα, στη δεκαετία του ’70, ήταν ο αμυντικός Άκης Αριστείδου.Ήταν οι εποχές που ακόμα μετρούσε η αγάπη προς τη φανέλα και οι παίκτες έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους για την ομάδα τους.
Μπορεί από μικρός ο Αριστείδου να υποστήριζε την ΑΕΛ, όμως ο φίλος του και παίκτης του Απόλλωνα Στέλιος Μαρνέρος θα τον πάρει στο ΓΣΟ και στις προπονήσεις των κυανολεύκων. Ξεκίνησε το 1968-69 στην Ανόρθωση Πολεμιδιών και θα βρεθεί πρώτα στα τσικό του Απόλλωνα και ακολούθως στην πρώτη ομάδα. Ο Άκης έκανε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Απόλλωνα στις 13 Νοεμβρίου το 1971 με αντίπαλο την Ομόνοια στη Λευκωσία, από την οποία έχασε με 4-0. Προπονητής της ομάδας ήταν ο Στούνλερ και ο 18χρονος Αριστείδου αγωνίστηκε στη θέση του δεξιού αμυντικού. Στη συνέχεια με προπονητή τον Όσκαρ Χόλτ έπαιξε ως κεντρικός αμυντικός, μαζί με τους Α.Αγιομαμίτη και Κυριάκου.
Στα πρώτα χρόνια της παρουσίας του στον Απόλλωνα έπαιζαν στην ομάδα και οι Ευαγόρας, Κυριακίδης, Ανδρονίκου, Μέης, Κ.Βασιλειάδης, Π.Γιολίτης, Κακουλλής, Ζορπάς, Χρ.Γιολίτης, Σ.Αντωνίου, Πελεντρίτης, Παπαϊωάννου, Α.Κωνσταντίνου, Φασουλής, Δημητρίου, Γεωργιάδης. Ο Α.Αριστείδου ξεχώριζε για το πάθος και τη δύναμη του, παίκτης πειθαρχημένος που εξουδετέρωνε τους αντίπαλους επιθετικούς και στον αέρα και χαμηλά, αφού ήταν πολύ καλός στο ένας εναντίον ενός. Έπαιξε δέκα χρόνια στον Απόλλωνα, μέχρι το 1981, και πέτυχε 5 τέρματα, ένα από τα οποία ήταν πολύ σημαντικό. Ήταν το γκόλ που πέτυχε το 1976 στη νίκη επί του ΑΣΙΛ 1-0, με το οποίο ο Απόλλωνας απέφυγε τις περιπέτειες μιά και ήταν πολύ πίσω βαθμολογικά και στην ζώνη του υποβιβασμού.
Μπορεί ο Απόλλωνας την εποχή εκείνη να μην είχε επιτυχίες και να πανηγύρισε τίτλους,όμως τρείς φορές έφτασε κοντά σε τελικό κυπέλλου αλλά απέτυχε, χάνοντας στους ημιτελικούς. Το 1973-74 από την Ένωση, το 1974-75 από την Ανόρθωση, που πήρε μετέπειτα το κύπελλο,και το 1976-77 από την Αλκή.
Ο Άκης Αριστείδου ήταν σε κάποιες διαφορετικές εποχές και έγραψε τη δική του ιστορία στον Απόλλωνα, κερδίζοντας την αγάπη και αναγνώριση του κόσμου έστω και αν δεν πανηγύρισε κάποιο τίτλο. Στην πορεία του έπαιξε και με άλλους παίκτες όπως οι: Γεννάρης, Κυριακίδης, Στ.Λάμπρου, Α.Παναγίδης, Γ.Στυλιανού, Γ.Πάπουτσος, Μοράρης, Μ.Γεωργίου, Α.Ξυστούρης, Β.Βάλτερ, Γ.Ιωάννου, Ν.Μέης, Ερμογένους, Ιγνατίου, Καδής, Θεοδώρου, Ζαβρός, Γ.Παναγίδης, Μιλτιάδους, Γιαγκουδάκης, Μαρνέρος, Η.Χρυσοστόμου, Γ.Βασιλείου, Σχίζας, Π.Παναγιώτου, Α.Χριστοδούλου, Α.Αγιομαμίτης, Κ.Κυριάκου, Τέμπλαρ, Ζαντής, Α.Εφραίμ.
