Στην πρώτη του σεζόν ως εν ενεργεία πρωταθλητής και φορτωμένος στην πλάτη τη διαχείρισης της πίεσης αυτού του τίτλου ο λεμεσιανός σύλλογος ανταποκρίνεται μέχρι στιγμής απόλυτα -υπερβαίνοντας προσδοκίες και απαιτήσεις.
- «Το πρωί έβγαζε εισιτήρια ο Βάιντσιερλ, το απόγευμα χάλασε...»
- Εύκολη εξάρα για το «τριφύλλι» (φωτογραφίες)
Θα ήταν (και είναι όντως) ένα επίτευγμα άξιο θαυμασμού, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και αν ερχόταν. Ωστόσο αυτές, υπό τις οποίες εν τέλει προέκυψε, το καθιστούν διπλά σημαντικό.
Έχει περάσει σχεδόν απαρατήρητο πως η «ελαφρά ταξιαρχία» έχει πάρει την παρθενική πρόκρισή της σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης, έχει κατακτήσει το πρώτο σούπερ καπ στην ιστορία της και έχει κλείσει τον α’ γύρο στην πρώτη θέση της βαθμολογίας με την ελάχιστη δυνατή συνεισφορά από τους νεοφερμένους της.
Από τα μέχρι στιγμής 25 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις σχεδόν σε όλα έχουν παίξει οι Μοντνόρ (23 συμ. / 4 γκολ) και Ουρόσεβιτς (20 συμ.), σχεδόν στα μισά οι Νίκολιτς (13 συμ. / 1 γκολ) και Σανέ (12 συμ.), ενώ μόλις στο ένα πέμπτο ο Σάβο (5 συμ.).
Από αυτήν την πεντάδα ουδείς κρίνεται βασικός και αναντικατάστατος, ουδείς έχει αποδειχθεί επιδραστικός και καθοριστικός. Με βάση τη μέχρι στιγμής παρουσία τους κατατάσσονται στην κατηγορία των χρήσιμων συμπληρωμάτων.
Κατά συνέπεια, σε μια σεζόν αυξημένης πίεσης (προσδοκιών και απαιτήσεων) και κόπωσης (ευρωπαϊκά παιχνίδια) η ομάδα του Αλεκσέι Σπιλέβσκι ανταποκρίνεται με το ρόστερ της περασμένης περιόδου.
Για την ακρίβεια, χάρη στην ωρίμανση και στην εξέλιξη των παικτών που την οδήγησαν στον τίτλο. Είναι πιστοποίηση ποιότητας και παράσημο στη δουλειά όσων μετέχουν στη στελέχωση του ρόστερ και στο τεχνικό επιτελείο που το προπονεί.
Είναι η αληθινή μαγκιά πίσω από το έπος του πρωταθλητή.
