Για δύο πράγματα (αποδείχθηκε πως) δεν ήταν προετοιμασμένος ο Άρης στο ντέρμπι κορυφής.
Το ένα ήταν η προσέγγιση της Πάφου στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, στα οποία έπαιξε σαν να χρειαζόταν η ίδια πάση θυσία τη νίκη, προκειμένου να μην εκτροχιαστεί από την κούρσα του τίτλου.
Περιττεύει να ειπωθεί πως γι’ αυτό η ευθύνη επιμερίζεται σε τεχνική ηγεσία και παίκτες της «ελαφράς ταξιαρχίας». Για παιχνίδι δίχως αύριο η εμφάνιση του πρώτου 20λεπτού απείχε έτη φωτός από ομάδα που ορέγεται πρωτάθλημα.
Το δεύτερο ήταν τα μέσα, τα οποία θα μετερχόταν η κυπελλούχος, προκειμένου να διαφυλάξει το προβάδισμά της. Και αυτά δεν διέφεραν ουσιωδώς από τα αντίστοιχα της ΑΕΚ, τέσσερεις μέρες νωρίτερα -εξ ου και η σχετική μνεία του Αλεκσέι Σπιλέβσκι για τη μη τήρηση του fair play και στις δύο περιπτώσεις.
Ο Λευκορώσος και οι παίκτες του αντιλήφθηκαν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα ότι ο ανταγωνισμός έχει αλλάξει επίπεδο, όταν τους αντιμετωπίζει. Πλέον (ξέρει ότι) δεν του αρκεί να μην αφήσει ανοιχτούς χώρους ή να μην πιαστεί ανοργάνωτος στην άμυνα.
Γνωρίζει πια ότι πρέπει και να αποτρέπει τον Άρη από το να κρατά την μπάλα και να την κυκλοφορεί είτε επί μακρόν είτε γρήγορα. Και επιδίδεται σε διακοπές που αποτρέπουν την «ελαφρά ταξιαρχία» να πιάσει ρυθμό ή τον «σπάνε», όταν τον έχει αναπτύξει.
Η αντίδραση και οι τοποθετήσεις του Σπιλέβσκι μετά το παιχνίδι της Τετάρτης έδειξαν πως δεν περίμενε (αφελώς, όπως αποδείχθηκε) ότι θα κατέφευγαν σε τέτοια μέσα οι ομάδες που έχει μπροστά και πίσω του στη βαθμολογία.
Το έμαθε -με τρόπο οδυνηρό. Πλέον δεν έχει το άλλοθι της άγνοιας ή του αιφνιδιασμού από τον αντίπαλο. Το κρίσιμο ερώτημα, βέβαια, είναι αν έχει πλέον τον χρόνο να αντιστρέψει τα εις βάρος της ομάδας του δεδομένα.
Ο ίδιος έδειξε να πιστεύει πως τον έχει. Θα φανεί προσεχώς, αν έχει «πέσει μέσα» σε αυτήν την εκτίμησή του.
