Αξιόλογη αλλά και αθόρυβη ήταν η προσφορά του Μάριου Αντωνίου ή Ερωτοκρίτου στον Πεζοπορικό για μιά δεκαετία περίπου. Από πολύ μικρός θα ενταχθεί στην αγαπημένη του ομάδα, μόλις στα 11 του χρόνια, και μετά το 1974 θα παίξει στην πρώτη ομάδα χωρίς να χρειαστεί να περάσει από την εφηβική. Ο προπονητής που τον προώθησε ήταν ο Παναγιώτης Πιερής και το ντεμπούτο του ήταν κατά της Νέας Σαλαμίνας στο παλιό ΓΣΖ και ήταν νικηφόρο με 1-0.
Ο Μάριος Ερωτοκρίτου νεαρός έπαιζε σέντερ φορ και αργότερα ως δεξιός εξτρέμ, μέχρι που καθιερώθηκε σαν δεξιός μπακ, θέση στην οποία έπαιξε και τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του που, δυστυχώς, τέλειωσε νωρίς, μόλις στα 25 του χρόνια αφού τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι και η εγχείριση που έκανε δεν του επέτρεψε να επιστρέψει στα γήπεδα. Σταμάτησε το 1985 χρονιά που κάποιοι παίκτες, όπως και ο Μάριος, ουσιαστικά έπρεπε να αποχωρήσουν αφού αυτό αποφάσισε η Διοίκηση του Πεζοπορικού. Ο Μ.Ερωτοκρίτου είχε πρόταση για να μετακινηθεί στον Εθνικό Άχνας αλλά ο ίδιος δεν ήθελε να παίξει σε άλλη ομάδα πέραν του ΠΟΛ Λάρνακας. Παίκτης δυνατός, μαχητικός και γρήγορος, πέραν από τα αμυντικά του καθήκοντα πολλές φορές προωθείτο και βοηθούσε και επιθετικά. Σωστό παλλικάρι στο γήπεδο, πάντα σταθερός στις εμφανίσεις του ήταν ένας πιστός στρατιώτης για τους πράσινους της Λάρνακας.
Πέραν του Π.Πιερή την εποχή του Μ.Ερωτοκρίου προπονητές στην ομάδα που έβαλαν τη σφραγίδα τους ήταν και οι Κ.Ταλιάνος, Α.Λαζαρίδης, Προτάνοφ, Βέλεφ. Για τρία χρόνια ο Μάριος ήταν συμπαίκτης και με τον μεγαλύτερο αδελφό του, Πάρη Ερωτοκρίτου, που αγωνιζόταν ως αριστερός αμυντικός. Ήταν μάλιστα εποχές που ο Πεζοπορικός είχε αδέλφια στις τάξεις του, μια και πέραν των αδελφών Ερωτοκρίτου συναντούμαι και τους Σταύρο και Άγγελο Παπαδόπουλο, Ανδρέα και Χριστάκη Παστελλίδη, Ανδρέα και Λάζαρο Ιακώβου, Τζιώρτζ και Χριστάκη Κασπάρη, Καλλή και Σταυρινό Κωνσταντίνου.
Ο Πεζοπορικός την εποχή που αγωνιζόταν ο Μ.Ερωτοκρίτου είχε μόνιμα πρωταγωνιστικό ρόλο έστω κι αν δεν μπόρεσε να κερδίσει κάποιο τίτλο. Η καλύτερη θέση που πήρε ήταν η 2η το 1982 ενώ άλλες πέντε φορές κατετάγη 3ος ( 1977, 1978, 1980, 1981, 1984). Το 1984 ο ΠΟΛ έπαιξε και στον τελικό κυπέλλου αλλά έχασε στην παράταση από τον ΑΠΟΕΛ με 3-1. Ο Μ.Ερωτοκρίτου δεν αγωνίστηκε αλλά ήταν στην αποστολή. Είχε όμως την χαρά να παίξει σε έξι ευρωπαϊκά παιχνίδια. Όλα τα παιχνίδια ήταν για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Το 1978 αποκλείστηκε από την πολωνική Σλάσκ 2-2, 1-5. Το 1980 έχασε από την Στουτγκάρδη 0-6 και 1-4( στο ΓΣΖ), ενώ το 1982 αποκλείστηκε από τη Ζυρίχη φέρνοντας ισοπαλία 2-2 στη Λάρνακα και χάνοντας 0-1 εκτός έδρας. Στα παιχνίδια αυτά της Ευρώπης έπαιξαν οι: Μ.Κυριακίδης, Α.Ιακώβου, Χρ.Λοίζου, Α.Παστελλίδης, Δαμιανού, Γαβριήλ, Π.Κουννάς, Λ.Λάμπρου, Τζ.Κασπάρης, Μ.Ερωτοκρίτου, Φ.Θεοφάνους, Ι.Φιλίππου, Χρ.Παστελλίδης, Πούρος, Λ.Κουής, Καλλής, Π.Θεοφάνους, Ν.Αντωνιάδης, Φάνος Στυλιανού, Φακέττι, Ραματάν, Πασχάλης, Βέρνον. Έχει αγωνιστεί επίσης και με τους Πιττακό, Χατζηγιάννη, Κούτσιο, Α.Μυλωνά, Α.Γεωργίου.
Ο Μάριος μπορεί να έφυγε νωρίς από τα γήπεδα αλλά, όπως μάς δήλωσε, είναι ικανοποιημένος από την πορεία του και από την παρουσία που είχε ο ΠΟΛ, με τον οποίο έκανε ταξίδια, είχε πρωταγωνιστική πορεία και έκανε πολλούς φίλους, αποχωρώντας με το κεφάλι ψηλά, χωρίς να έχει παράπονο από κανένα.
