Από τις σκαλωσιές στο γήπεδο και όμως σε κάθε παιχνίδι ξεχώριζε με την απόδοση του. Ο λόγος για τον μέσο της Ένωσης Νέων Παραλιμνίου Νικολή Κρασά που αγαπούσε το ποδόσφαιρο αλλά και την ομάδα του, γι’ αυτό και δεν γνώριζε τι θα πεί κούραση, σε κάποιες διαφορετικές εποχές που ακόμα δεν υπήρχε επαγγελματισμός στο ποδόσφαιρο.
Ο Κρασάς έπαιξε 16 περίπου χρόνια στην Ένωση αλλά αποχώρησε στα 27 του χρόνια λόγω προβλημάτων τραυματισμού, διαφορετικά θα μπορούσε να αγωνιστεί πολύ περισσότερα χρόνια. Το 1972 θα ξεκινήσει να αγωνίζεται στην εφηβική ομάδα ενώ ήταν στα 16 του χρόνια και η θέση του τότε ήταν εξτρέμ. Ο αναμορφωτής της ομάδας Βλ.Πλούσκαλ που είχε τότε και την ευθύνη της εφηβικής ομάδας, άρχισε να προωθεί τον Κρασά στην πρώτη ομάδα. Βέβαια το 1974 ο Κρασάς ήταν στρατιώτης και δεν μπορούσε να προπονείται κανονικά. Την περίοδο 1975-76 θα κάνει το άλμα και το πρώτο του παιχνίδι ήταν κατά του ΑΠΟΕΛ στο Παραλίμνι, που έληξε ισόπαλο 0-0, παίζοντας στην μεσαία γραμμή, κάνοντας προπόνηση μόνο μιά εβδομάδα, όπως θυμάται ο ίδιος. Αγωνιζόταν ως επιθετικός χαφ και ξεχώριζε για το πάθος του στο παιχνίδι. Ήταν δημιουργός παιχνιδιού και με το πείσμα του έδινε λύσεις σε πολλές περιπτώσεις. Είχε το πλεονέκτημα να αγωνιστεί και με παίκτες της παλιάς φρουράς της Ένωσης που ήταν πάντα ένα φυτώριο ταλέντων.
Όταν ξεκινούσε στην Ένωση ο Κρασάς στην ομάδα αγωνίζονταν οι: Δήμος, Μαυρουδής, Παπαλούκας, Φόρσος, Αδάμου, Σιαλής, Βλίττης, Μ.Γούμενος, Α.Κωνσταντίνου, Κέζος, Κίργιας, Κ.Τσούκκας, Γ.Οικονόμου, Καλημέρας, Φλουρής, Μαρκουλλής, Κ.Τσιερκέζος, Γ.Ανδρέου. Στην πορεία βέβαια ο Κρασάς έπαιξε και με τους Κούδα, Κλέφτη, Κίττο, Μαρτή, Ζουβάνη, Καφέτζιη, Φραγκέσκο, Λουκή, Κολοκούδια, Χατζηγιάννη, Στυλιανού, Πιεράκη, Σάββα, Χατζητράττο κ.α. Η Ένωση τότε είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στα ποδοσφαιρικά πράγματα του τόπου μας και ήταν στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας αλλά και σε τελικούς κυπέλλου, παρόλον που η τύχη δεν την άφησε να πανηγυρίσει κάποιο τρόπαιο.
Ο Νικολής Κρασάς, που έβαλε τη δική του σφραγίδα στην πορεία της Ένωσης στη δεκαετία του ’80, πέραν του Πλούσκαλ σημειώνει και την προσφορά του προπονητή Θεόδωρου Κολοκούδια. Ο ίδιος έπαιξε στον τελικό κυπέλλου το 1981 με την Ομόνοια στο Τσίρειο, που ήταν διπλός. Ο πρώτος έληξε 1-1 και στον επαναληπτικό η Ομόνοια κέρδισε 3-0. Στα παιχνίδια αυτά το Παραλίμνι χρησιμοποίησε τους: Κλέφτη, Λουκή, Οικονόμου, Κέζο, Καφέτζιη, Α.Κίττο, Καλημέρα, Τσερκέζο, Κρασά, Γούμενο, Κούδα, Μαρκουλλή, Ζουβάνη, Κολοκούδια, Φραγκέσκο. Ο Κρασάς ήταν παρών και σε τέσσερα ευρωπαϊκά παιχνίδια της ομάδας. Το 1976 για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ με την Καϊζερσλάουτερν από την οποία έχασε και στα δύο παιχνίδια, 1-3 εντός και 8-0 στη Γερμανία. Το 1981 για το κύπελλο κυπελλούχων κέρδισε 1-0 στο Παραλίμνι την Βάζας Ουγγαρίας ενώ γνώρισε την συντριβή εκτός έδρας με 8-0.
Ο Ν.Κρασάς αποχώρησε μετά τον τελικό του 1982 και έπαιξε μετά στον Ονήσιλλο Σωτήρας τον οποίο βοήθησε να ανέλθει από το αγροτικό στη δύναμη της ΚΟΠ. Το 1985 επέστρεψε στην Ένωση αφού το ζήτησε ο Πλούσκαλ στην δεύτερη παρουσία του στην ομάδα, αλλά οι τραυματισμοί δεν του επέτρεψαν να βοηθήσει και θα τερματίσει την καριέρα του οριστικά.
