Εν πρώτοις, το λιγότερο… αναμενόμενο.
Το 3-0 στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ» δεν είναι η πιο ευρεία νίκη του Άρη επί του ΑΠΟΕΛ. Αποτελεί ισοφάριση του 4-1 (1990/91) και τοποθετείται στη δεύτερη θέση, πίσω από το 4-0 (1956/57).
Σε συνδυασμό με το 2-1 στο ΓΣΠ, στην αντίστοιχη αναμέτρηση του α’ γύρου, η «ελαφρά ταξιαρχία» έγραψε ιστορία, καθώς ουδέποτε είχε πιστωθεί διαδοχικές νίκες επί των «γαλαζοκιτρίνων» -πολλώ δε μάλλον μέσα στην ίδια σεζόν.
Το εντός έδρας αήττητο (10-3-0) στην α’ φάση του πρωταθλήματος είναι γεγονός, όπως και η ισοφάριση του μεγαλύτερου αήττητου σερί στην ιστορία του συλλόγου: 16 αγωνιστικές την περίοδο 2022/23 (12-4-0), 16 αγωνιστικές και τώρα (10-6-0).
Η «ελαφρά ταξιαρχία» έκλεισε τον κύκλο των αναμετρήσεών της με τις ομάδες του Top6 μ’ έναν αξιοπρεπή απολογισμό (4-5-1) και οδεύει για την ολοκλήρωση της α’ φάσης με συγκομιδή-ρεκόρ.
Η αντίδραση μετά τις διαδοχικές ισοπαλίες με Νέα Σαλαμίνα (2-2) και ΑΕΚ (1-1) αποδεικνύεται υποδειγματική: τρεις νίκες με 10-0 γκολ (3-0 την Ανόρθωση στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», 4-0 την ΑΕΛ και 3-0 τον ΑΠΟΕΛ στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ»)!
Για δεύτερη αγωνιστική στη σειρά τα «δώρα» στο πρώτο 15λεπτο δεν κόστισαν, για δεύτερη αγωνιστική στη σειρά ο Άρης σοβαρεύτηκε εν μέσω του αγώνα και μετά το 1-0 ουδέποτε κοίταξε πίσω.
Με τη νίκη του ο λεμεσιανός σύλλογος «κλείδωσε» τη δεύτερη θέση για την α’ φάση και -χάρη στο αποτέλεσμα στο ΓΣΠ- επανήλθε σε θέση βολής από την πρωτοπόρο Πάφο (-3).
Η απουσία του Αλεκσέι Σπιλέβσκι από τον πάγκο -για πρώτη φορά στη σεζόν και δη σε ντέρμπι- ξεπεράστηκε ανώδυνα, σε αντίθεση με ό,τι είχε συμβεί τις προηγούμενες χρονιές.
Καλύτερο μπάσιμο στο τρίμηνο που θα κρίνει το πρόσημο στη σεζόν του ο Άρης δεν θα μπορούσε να κάνει -ενδεχομένως και να ονειρευτεί.
