Η αναμέτρηση με την Ανόρθωση εγκυμονούσε κινδύνους για τον Άρη, ο οποίος προερχόταν από την πρώτη ήττα του στη σεζόν και είχε εκτός τους τιμωρημένους Μπένγκτσον, Γκομίς και τον τραυματία Κβιλιτάια.
Η «ελαφρά ταξιαρχία», ωστόσο, ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις και -με ελαφρώς καλύτερη αποτελεσματικότητα- θα μπορούσε να είχε «κλειδώσει» τους τρεις βαθμούς ήδη από το πρώτο ημίωρο.
Το 3-0 επί της «Κυρίας» ήταν η επιθυμητή αντίδραση στην ήττα από την ΑΕΚ, διατήρησε τον λεμεσιανό σύλλογο στη δεύτερη θέση και έδειξε στον Αλεκσέι Σπιλέβσκι ότι τακτικά υπάρχει… κι άλλος δρόμος.
Εν τη απουσία εναλλακτικών ο Λευκορώσος δεν έστειλε στο πλευρό του Κοκόριν κάποιον εξτρέμ (Μαγιαμπέλα, Μοντνόρ, Σεμέντο), αλλά επέλεξε το 4-2-3-1 με τον Νίκολιτς στη θέση «10».
Το εξαργύρωσε με το πρώτο τέρμα του Σέρβου, ο οποίος με τους Σαρφό και Στρούσκι στα νώτα του έπιασε πολύ καλύτερη απόδοση κι έδειξε ότι μπορεί να αποτελέσει λύση στο δημιουργικό κομμάτι.
Έπρεπε να προκύψει συνθήκη εκτάκτου ανάγκης στην επίθεση, για να παρεκκλίνει ο Άρης από το 4-4-2, αλλά -όπως ορίζει και η λαϊκή θυμοσοφία- ανάγκα και θεοί πείθονται.
