Το πλασάρισμα των 14 ομάδων και η αφετηρία τους εν όψει της β’ φάσης προσφέρεται για την εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς το τι επιβραβεύει το ποδόσφαιρο σε βάθος χρόνου.
Ίσως το σημαντικότερο και χρησιμότερο όλων αφορά τους προπονητές, η αλλαγή των οποίων έχει εξελιχθεί σε δεύτερη φύση των συλλόγων στο νησί μας, εξ ου και οι 18 κινήσεις που έλαβαν χώρα σε διάστημα 26 αγωνιστικών.
Η πρωτοπόρος Πάφος διανύει τη δεύτερη σεζόν της με τον Χουάν Κάρλος Καρθέδο, ο Αλεκσέι Σπιλέβσκι συμπλήρωσε πρόσφατα μια τριετία στην τεχνική ηγεσία του δεύτερου Άρη, ο Χένινγκ Μπεργκ ευρίσκεται στον πάγκο της ΑΕΚ από την αρχή της σεζόν.
Ακόμη και η τέταρτη Ομόνοια επωφελήθηκε από το γεγονός πως μετά την αποδέσμευση του Βάλντας Νταμπράουσκας τα ηνία πέρασαν στον Γιάννη Αναστασίου που ήξερε την ομάδα και είχε συμμετοχή στον προγραμματισμό το περασμένο καλοκαίρι.
Ο Εθνικός Άχνας που με την ένατη θέση αναδείχθηκε Best of the Rest πορεύεται από το καλοκαίρι με τον Νταβίντ Μπαντία, η κορυφαία εκ των νεοφώτιστων Ομόνοια Αραδίππου εμπιστεύεται ήδη από την περασμένη περίοδο τον Ούγκο Μάρτινς.
Περισσότερα παραδείγματα δεν χρειάζονται. Το πράγμα άλλωστε μιλάει από μόνο του. Και δεν σημαίνει επίσης ότι απαγορεύονται οι αλλαγές προπονητών. Δείχνει όμως πώς πληρώνονται τα λάθη στις στρατηγικές επιλογές του καλοκαιριού ή σε στρατηγικές θέσεις, όπως αυτή στην άκρη του πάγκου.
