Οποιος αντέχει και παρακολουθεί την ΑΕΚ σταθερά επί χρόνια, ξέρει καλά πως είναι η ζωή μια χαρά και δέκα πίκρες. Αυτή η ευδαιμονία που υπήρξε στη χρονιά του νταμπλ, με την είσοδο στο νέο γήπεδο, την αύρα που προσέφερε, την έλευση του Αλμέιδα και τη δημιουργία ενός τρομερού ρόστερ, ήταν η χαρά. Μεγάλη χαρά, αλλά μίας χρονιάς. Από εκεί και μετά, γίνονται σχεδόν όλα λάθος, με αποκορύφωμα το δράμα των τελευταίων ημερών.
Η ΑΕΚ μέσα σε ελάχιστες μέρες έχασε και τους δύο στόχους που είχε στη σεζόν. Υπέστη διασυρμό στο κύπελλο και το αποχαιρέτησε δίχως καν να απαιτείται η ρεβάνς, γνώρισε καταδικαστική ήττα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Διότι, με δύο ήττες κόντρα στον Ολυμπιακό και την ψυχολογία που έχει διαμορφωθεί, το ουσιαστικό που μπορεί να διεκδικήσει η ΑΕΚ με σοβαρότητα από εδώ και πέρα για να σώσει τη χρονιά της, είναι το δεύτερο εισιτήριο για το Τσάμπιονς Λιγκ, διατηρώντας το προβάδισμα από Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ.
Αποχαιρέτα την ομάδα που ήξερες
Για να φτάσουμε σε αυτό, υπήρξαν πολλά. Δεν είναι η στιγμή μεσούσης της σεζόν για αναστοχασμό και επίρριψη ευθυνών για όσα έχουν συμβεί και όσα δεν έχουν συμβεί από το καλοκαίρι. Το κρίσιμο είναι πως εμφανίστηκε η ΑΕΚ για να πάρει αυτό το ματς τίτλου. Η εικόνα που είδαμε στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, ήταν σα να σου λέει: «αποχαιρέτα την ομάδα που κυριαρχούσε, έπαιζε επιθετικό ποδόσφαιρο και έπαιρνε μεγάλες νίκες».
Η ΑΕΚ πήγε σε ένα ματς «τελικό», όσο κλισεδιά και αν φαίνεται αυτό, με τραγική αγωνιστική προσέγγιση. Διότι, ότι και εάν συνέβη την Τετάρτη, δεν μπορεί να σβήσει όσα έφτιαξε η ΑΕΚ μέχρι τώρα και πως πήγε στη σεζόν να βρίσκεται στο -2, δύο αγωνιστικές πριν το τέλος. Και ξαφνικά, αφήνεις στην άκρη όλο το σχέδιο και τη λογική, για να πας σε κάτι διαφορετικό. Εμφανώς αμυντικογενές, προσδοκώντας να βγάλεις πάθος και ψάχνοντας τις στατικές μπάλες ουσιαστικά για ένα γκολ.
Αυτή η εικόνα δεν ομοιάζει σε τίποτα με την πληθωρική ΑΕΚ, μια ομάδα νικήτρια που πήγε στην Τούμπα και πέρασε αέρας, μια ομάδα που ακόμα και όταν έχανε, έπαιζε για τη νίκη. Αντ’ αυτού, είναι σα να γύρισε ο χρόνος εκεί στο καλοκαίρι του 2022, όταν ο Αλμέιδα μόλις είχε αναλάβει την ομάδα και ψαχνόταν, δοκιμάζοντας σχήματα με τρεις αμυντικούς. Βέβαια, επειδή βρισκόμαστε στο 2025, τα συστήματα δεν είναι αυτά που κάνουν την ομάδα αμυντική ή επιθετική, αλλά η προσέγγιση.
Τι επιχείρησε να κάνει η ΑΕΚ
Η ΑΕΚ τι επιχείρησε να κάνει. Εδωσε την μπάλα στον Ολυμπιακό, έπαιξε με μαν του μαν από τα στόπερ της, προσπαθούσε σταθερά σε όλη τη διάρκεια του ματς να βρει τον Πιερό στην επίθεση, μήπως καταφέρει να παίξει «ξύλο» με τα αντίπαλα στόπερ, να την «σπάσει» δεξιά ή αριστερά και να πλησιάσει στην περιοχή του αντιπάλου. Και όλα αυτά, δίχως να υπάρχει ούτε ένας παίκτης στην 11άδα που μπορούσε να παίξει στον χώρο, καθώς όλοι ζητούσαν την μπάλα στα πόδια τους.
Παιχνίδι ουσιαστικό δεν είδαμε. Η ΑΕΚ έχασε τον Μαρσιάλ που απασχολούσε την άμυνα του Ολυμπιακού, είχε την τύχη να βγει αλλαγή ο Γκαρθία που έκανε ματσάρα στο πρώτο ημίχρονο. Περίμενε κάθε παρατηρητής του αγώνα, πως όσο περνούσε ο χρόνος ο Αλμέιδα θα έκανε κάτι για να ζητήσει πιο επισταμένως τη νίκη. Να παίξει το ποδόσφαιρο που ξέρει, να βγάλει στο γήπεδο τις τεράστιες αρετές που έχει δημιουργικά η ομάδα του και να ψάξει τη νίκη.
Τι έρχεται από εδώ και πέρα
Η ΑΕΚ πήγε ως το φινάλε με ένα στυλ. Με έναν τρόπο παιχνιδιού που δεν είναι δικό της. Ενδεχομένως να φοβήθηκε περισσότερο απ’ όσο έπρεπε το ματς με τον Ολυμπιακό. Ενδεχομένως να έχει πληγεί η πίστη στις δυνατότητες της δικής του ομάδας. Το συμπέρασμα είναι πως το ποδόσφαιρο, που στη βάση του παραμένει ένα δίκαιο άθλημα, έδωσε στον Ολυμπιακό τη νίκη και ουσιαστικά το πρωτάθλημα στο τελευταίο λεπτό.
Τι θα γίνει στην ΑΕΚ από εδώ και πέρα; Είναι δύσκολο να κρίνεις με το πράγμα να καίει και να υπάρχουν αντιδράσεις απ’ όλες τις πλευρές και κατά δικαίων και αδίκων. Χρειάζεται καθαρό μυαλό, ξεκάθαρες αποφάσεις και συγκεκριμένη λογική για να μη γίνει ακόμα μεγαλύτερη ζημιά και η ΑΕΚ να μπορέσει να βγάλει τα οκτώ παιχνίδια που απομένουν ως το φινάλε της σεζόν, όλα από χέρι πολύ μεγάλα και με σημαντικούς αντιπάλους, σε έναν κόσμο που βρίσκεται σε εύθραυστη ψυχολογία.
Πηγή: Sdna.gr
