Σιγά σιγά ο οπαδός της Ανόρθωσης συμβιβαζόταν με το ότι η ομάδα του θα έμενε σε μια ακόμη «λευκή» ισοπαλία, καθώς δεν έδειχνε να τον θέλει ούτε η τύχη.
Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που ο Γκασάμα σηκώθηκε με τρόπο «μαγικό» ψηλότερα απ’ όλους στην εκτέλεση του φάουλ του Φερέιρα και με κεφαλιά στο 86 και 18 δευτερόλεπτα άνοιξε το σκορ και έστειλε άπαντες στους εφτά ουρανούς.
Ο τρόπος που πανηγυρίστηκε το τέρμα όταν επιτεύχθηκε και πολύ περισσότερο ο τρόπος με τον οποίο πανηγυρίστηκε η νίκη με το τελικό σφύριγμα, αποδεικνύει του λόγου τ’ αληθές αυτά που ανέφερε και ο Μαρμούκ μέσα από τις δηλώσεις του. Η Ανόρθωση είναι πραγματικά μια οικογένεια.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Ανόρθωση αγωνιζόταν απέναντι στον Εθνικό Άχνας χωρίς το βασικό της αριστερό μπακ, χωρίς το βασικό της δεξί μπακ, χωρίς τον κεντρικό της αμυντικό που προοριζόταν ως βασικός και με τον Τσίκο να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Μαζί και αυτά, τα ήδη υπάρχον προβλήματα με τις απουσίες των Γκερέρο, Αρτυματά και Ιωάννου.
Η επικράτηση λοιπόν και ο τρόπος που πανηγυρίστηκε ήταν περισσότερο ένα ξέσπασμα για όλη την ατυχία που κυνηγάει αυτή την ομάδα το τελευταίο διάστημα. Και όπως ήρθε, στο λεπτό που επιτεύχθηκε το γκολ και με τον τρόπο που παίκτες και κόσμος έγιναν ένα λόγω της μικρής απόστασης του γηπέδου με την κερκίδα, κάνουν αυτή τη νίκη ακόμα πιο σημαντική.
Τέτοια διπλά είναι που πραγματικά δημιουργούν το «μέταλλο» που χρειάζεται κάθε ομάδα για να φτάσει μέχρι τέλους.
